حریر دل♥ ♥ ♥

حریر دل♥ ♥ ♥

گهگاهی سفری کن به حوالی دلت شایداز جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد
حریر دل♥ ♥ ♥

حریر دل♥ ♥ ♥

گهگاهی سفری کن به حوالی دلت شایداز جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد

بشکن سکوتِ دلم .. که دلم فریاااد می خواهد

 

مست از سکوتِ شبانه و هوایِ عاشقانه و افکارِ دلبرانه ام

گویی که جامِ دل پُر است .. از قطره هایِ دلِ تو

توئی که جز خیالِ من .. نداری هیچ کجا پناه

توئی که خیالِ من .. پرُ شده از خیالِ تو

 

( خیالات بَرَم داشته .. نخندید به من و دلم .. شمائی که عاقلید )

( بگذارید خوش باشم با خیالاتِ شیرینم )

در اندیشه یِ تواَم پائیز.چیزی نمانده به آمدنت.دلم بی صبر شده است

                                                               

 

در آستانه یِ پائیزی دِگَر هستم ..

و در این اندیشه است دلِ من ..

که چه پائیزها .. گذشته از سر من ..

چه بارانها که ندیده ام ..

چه بارانها که نباریده ام .. در کنارِ باران ها ..

و باز هم دلم هوائی شده است ..

هوائی در هوایِ پائیزم ..

و نمی دانم چند پائیزِ دگر را خواهم دید ..

اما می دانم که ذره ذره یِ هوایش را .. با اشتیاق .. می بلعم ..

تا وقتی نا گزیر به ترکِ این دنیام ..

مست از هوایِ این تنفسِ قشنگ باشم ..

تنفسی که من آن را .. ( زندگی ) می نامم ..

می خواهم .. با هر دَم یا که بازدَمَم .. ( پائیز ) را .. زندگی کنم ..

می خواهم .. با هر ضربه ای از ضربانهایِ قلبِ خود ..

( دلم ) را در این پائیز .. بندگی کنم ..

با من بترس .. یا بگیر از دلم ترسم را .. شریک لحظه هایِ پر هراسِ

 

با من بیا .. به سرزمینِ دلِ بیقرارِ من ..

بیتاب شو .. با  دلم ..

من شریکی برایِ بیتابیِ شبانه می خواهم ..

با من بیا .. به سرزمینِ ساکت و پر از رمز و رازِ شب

آنجا که من با ترسها و خستگی هایِ دلم تنهایم

دستم را بگیر .. دل به دلم بده .. تا نترسم از شبی که پُر سرماست

تا نترسم از دلم ... دلی که تا ابد تنهاست

بخندم را نخواستی آسمان؟بنگربه اشکِ گرمِ من.تو گرم نکردی ام.شایدک

 

امروز دست و دلم به نوشتن نمی رود ..

امروز گنجشکها غمگنانه می خوانند ..

امروز هجومِ افکارم امانم نمی دهند ..

امروزِ من خالیست ..

هیچ آتشی گرمم نمی کند ..

در این زَمهریرِ درد ..

مرسی از خداییت .. خدا جانم

 

خدایا .. من چه آرامم .. مرسی

خدایا .. من چه خوشحالم .. مرسی

خدایا .. من چقدر لبریز از حسِ زندگی هستم

و می دانم ...

خوب می دانم ...

که تو در لحظه هایِ من ...

و در شور و التهابِ من ... کنارِ لحظه هایِ بیقراری و قرارِ من

که تو با من .. در همه ثانیه هایِ من .. هستی ...

مرسی .. خدایِ من .. مرسی .. خدایِ دل ...

بمان ... در لحظه هایِ من ..

بمان ... در لحظه هایِ من ..

( ......... )

 

 

در بعضی لحظه ها حسیست که چنان قشنگ ثبت می شوند در دل

که می شود عمری .. به یادشان خوش بود

در بعضی لحظه ها حسیست که چنان می ریزد در دلت لذت

که می شود عمری .. با یادشان سَر کرد

امروزم را روشن تر می خواهم .خدایِ زمین و آسمان . به یاری اَم بیا

  

 

ای زندگی .. روانه ام به سویِ تو

امروز .. مرا .. محکم تر در آغوشِ مهرِ خود بگیر

که من .. امروز .. کارِ مهمی دارم

و عجیب .. محتاجِ حمایتِ تواَم

حامیِ من باش

یک امروز ..

 ( زندگی )..

بیشتر  با من باش ..

با من تو بیا .. هیچوقت در یک نقطه نمان ..

 

نیم روزی دگر گذشت ..

بیا همچنان .. چون رود .. جاری باشیم در روز ..

بیا لبخند بزنیم .. به قطره قطره یِ دلهامان ..

تا بشوییم از سر تا به پایِ خود ..

خاکِ این دوران را ..

تا .. که وقتی باقیست ..

بیا .. زلال تر بشویم ..

شب .. در راه است ..

یک جا نباید ماند ..

نغمه هایِ تازه تری باید خواند ..

با من .. تو بیا ..

با من .. تو بخوان ..

با  دلِ من .. راهی شو ..

هیچوقت .. یک جا .. در یک نقطه نمان ..

خدایا هستی؟؟ ( باش ) .. در لحظه یِ ما .. و بتاب چون خورشیدَت بر

 

خدایا هستی ؟؟  (  باش  ) ..

باش و گوش به نغمه یِ نیازِ دوباره ام بسپار ..

که من .. چون همیشه  محتاجِ لطفِ تواَم ..

که من .. باز هم رو به درگاهِ تو .. آوردم ..

بگذار .. سر به رویِ شانه هایِ مهربانِ تو ..بگذارم

بگذار کمی دعا کنم .. کمی تو را از تَهِ دل .. صدا کنم

کمی با تمامِ حسِ دلم .. خدا خدا کنم

و بخواهم از تو .. که صبورم سازی ..

که بخواهم از تو .. که صبورش سازی ..

که بخواهم از  تو .. که قراری به دلِ خسته یِ ما .. آدمها

که قراری به دلِ شب زده مان .. تو .. بدهی

که بخواهم از تو .. که سلامت داری .. من و ما ..

که بخواهم از تو .. که .. همچون خورشیدَت  .. بتابی بر شبِ ما ..

که بمانی با ما .. که برانی همه یِ غمها را از دلِ ما ..

خدایا هستی ؟؟

( باش ) ..  در هر لحظه یِ ما ..

امروز تشنه ی لبخند عمیقم .. خدایا مددی

 

سلام دنیا ...

امروز در سبدِ احساسم .. کمی لبخند می ذاری ؟؟

دلم تشنه یِ لبخندِ عمیقیست .. که .. نیست ..

سبدِ حسِ مرا .. لبریز از خنده بُکُن ..

تا لبِ احساسِ مرا .. کَمَکی .. تَر بُکُنی ..

تا که خستگی ام .. دَر بُکُنی ..

امشب به خوابِ دلم بیا .. پائیز .. که من .. تشنه یِ بارانم

 

بخوابید ای افکارِ شبانه ..

ساکتِ ذهنم .. فکر .. نمی خواهد ..

بخوابید .. و .. بگذارید .. که ..  بخوابم من ..

بر هم نزنید .. آرامشِ  امشبِ مرا ..

می خواهم تا خودِ صبح ..

کنارِ رویاهایِ قشنگِ دلم .. بخوابم من .

آرام باش دلم .به بی قراری ام نگاه نکن.که من . در کنارِ آرامشِ تو

 

 می بینی دلِ مرا ؟؟

می بینی که چقدر صبور شده است ؟؟

بی هیچ حرفِ عاشقانه ای ..

می بینی دلِ مرا که چه سوت و کور شده است ؟؟

و من .. چه بیقرارِ آرامی شده ام

و دل .. چه پیچک وار .. به دورِ خود می پیچد

و من .. چه عجیب است که .. در سکوتِ غم آلوده یِ دلم ..

هیچ اشکی نمی ریزم  ..

گویی .. باور کرده ام که دلم .. در تنهائیست که آرام است  ..

و من .. تا ابد بیقرارترین خواهم ماند ..

بیقرارترین آرام ..

روشن می کنم در دلم شمعی از افکارِ قشنگ .. تا نگیرد دلم .. تا دوب

    

 

شب ؟

(شب) .. بی تب است ..

شب ..

بی هراس ..

شب ..

لبریز است از قرار ..

و

اصلا

سیاه نیست .

دل ؟

(دل) می تپد .. آرام

دل ..

گریه نمی کند  ..

من ؟

(من) روشنم امشب  ..

من .. نه از سیاهی ..

نه از تاریکی یا سکوتِ شب ..

شکوه نمی کنم ..

من .. از هیچ غمی ..

نمی ترسم امشب ..

من .. ناله نمی کنم .

مرسی ای خدای لحظه ها .. امروز مرا خدای لحظه های لطیف دلم کردی

 

امروز دلتنگی از من و دلم دور بود ....

بی هیچ دلیلِ مشخصی شاید ....

گامهایم را بلندتر بر می داشتم ....

نفسهایم را عمیق تر می کشیدم ...

و تمامِ مدت .. لبخندی در گوشه ی لبانم بود ....

امروز حسِ عاشقی داشتم ...

نگاهم عمیق تر شده بود ...

گوشهایم دقیق تر می شنیدند صدای پرندگانِ خوش نوایِ پائیزی را

و من خنکایِ برگِ شبنم نشسته ی درخت را آرام نوازش می کردم

خیس از حسِ لطیفی بودم ... که به من می گفت

زندگی زیباست ... با همه غمهایش

زندگی آسان است ... با همه سختیهایش

عاشقِ حسِ لطیفم بودم

مرسی از تو ای خدایِ لحظه ها

این حس حتما نشانه ای زِ لطفِ توست

گاهی هیچ نمی دانم


از خداحافظی سخت تر حسی تو دنیا ندیده ام

وقتی می خواهی باشی اما باید بروی

وقتی می خواهی باشند اما می روند

و من همیشه معلق بوده ام میانِ این دو حس

تردید میان بودن ها و نبودن ها

ماندن ها و رفتن ها

همیشه در دوراهیِ بیم ها و امیدهایش بوده این دلم

و این است حکایتِ این دلِ در به در

که گاه به هر دری می زند .. باز نمی شود

و گاه نمی داند کی و از کجا .. دری به روی نگاهِ خسته اش باز شد

خدایِ آسمان حتما برای این گشایش ها و بستن ها حکمتی دارد

من ...

نمی دانم ...

گاهی .. هیچ نمی دانم  

دانلود اهنگ مهستی


تمامی آلبوم ها و آهنگ های اجرا شده توسط زنده یاد مهستی را از این قسمت می توانید دریافت کنید.


( کامل ترین آرشیو آهنگ های مهستی با لینک مستقیم همراه با فایل زیپ از کل آلبوم)

 

33 آلبوم , شامل 296 ترا                  

ادامه مطلب ...

خدایا

 

خدایا ... با من باش ... تا بی نوا نشود ...... دل بینوای من

آیا این منم ؟؟؟

آیا این منم ؟؟

نشسته  در این انزوایِ سرد؟؟

در این سکوتِ بیقرار؟؟

در میان نومیدی و  یأس ؟؟

 در این زمهریرِ درد؟؟

 آیا این منم ؟؟

تنیده به دورِ خود پیله ای زِ تنهایی؟؟

خزیده همچو مار به دورِ خود ؟؟

آیا این منم ؟؟

این منِ نا آشنا ؟؟

این منِ غریب ؟؟

باور نمی کنم ...

باور نمی کنم که این پیکرِ پیچیده در خودش ...

( منم  )

نه !!

باور نمی کنم که این منم .....

دور است گویی جان از تنم .....

بی جان ....

 اینجا .....

 گوشه ی این انزوا ....

 این ( من  ) .... چه می کنم؟؟

خدایا با خودم قهرم ..... تو آشتی باش با من

در هجومِ آرزو .... در کنار بازیهایِ سرنوشت

مانده ام خدای من ... چطور .... گلِ مرا سِرشت

که اینچنین می لرزد دلم ... با حتی یک نسیم

که اینچنین می ترسد دلم ... از صدایِ رعد

یا چطور می شود که شب .. این شبِ قشنگ و خواستنی

برایِ من چنین دلگیر می شود

از آن طرف دوباره چه می شود که من با همان  نسیم

می خندم به روی زندگی

با همان صدای رعد به دلم مژده ی باران می دهم

یا که چگونه می شود که گاه در همان  شب سیاه ..

 دل می دهم به ابر؟

خدای من خودت بگو ...

خودت بگو ..

که من چرا .. گاه اینچنین خسته می شوم

یا چطور ..

چگونه می شود که گاه از هر چه غصه که در عالم است

رَسته می شوم ؟؟

خدایا خودت بگو ...

مرا چه می شود ؟؟

که مدام پُر و خالی می شوم از احساسات رنگارنگ

 

با من بیا ..

تو ..

ای پروانه یِ رنگارنگِ حسِ من ..

با من بیا ..

تا در کنارِ هم ..

بگذریم از مرزِ تابستان ..

با من ..

به فصلِ من بیا ..

به پائیزم ..

بیا با هم به استقبالِ باران برویم

شب به خیر دنیا .. آرام بمان تا صُب .. فقط همین یک شب .. به من ..

 

مرا در سر .. خیالِ ستاره ایست ..

 که تا خودِ صبح .. می درخشد .. در نگاهِ گیرایِ آسمان  ...

ستاره ای که من آن را .. ( بَختِ قشنگ ) صدا می زنم ..

می خواهم .. با خیالِ این ستاره یِ زیبا ..

دل به برکه یِ  زیبایِ شبِ امشبم .. بزنم ..

مرا در سر .. بالِ امیدیست ..

بالی که کمک می کند به پایِ در .. بَندَم ..

همان بالِ پروازی .. که با وجودِ حسِ قشنگِ آن ..

من تا همیشه .. به رویِ  همه .. درهایِ بسته می خندم ..

 

من .. شب .. خیالِ ستاره و برکه ی امید

من .. بال ....  و .. هزاران هزار آرزویِ سپید

 

نه!!

تسلیمِ غمِ دلم نمی شوم هرگز ..

نه !!

غصه نمی خورم هر دَم ..

و با خودم هر لحظه می گویم :

 

باز کن .. پنجره را ..

 و .. تمنا کن .. هر آنچه از سهمِ جهان می خواهی ..

لبریز کن .. وجودت را .. از نفسهایِ قشنگ ..

 و بخند .. بخند به رویِ دنیایت ..

حتی اگر که گاهی .. همین دنیا .. باعثِ اشکِ دلت باشد ..

ترکم نکن .. ای یاد دلنشین .. بگذار .. با یادِ قشنگِ تو .. سازی ب

                                          

 

در عمقِ  شبِ  ساکتِ سرد ..

زیرِ بارشِ ممتدِ درد ..  

می چسبم با دو دستِ خیالِ خویش ..

به چَنگِ حزینِ دلم ..

می بندم .. دو چشمِ خسته را ..

و .. می نوازم تار به تارِ دلم .. را ..

آرام .. آراااام ..

و .. نرم نرم .. زمزمه می کنم ..

نامِ تو را .. به زیرِ لب ..

و با احساسِ دستِ گرمِ تو .. بر روی شانه ام ..

ترکِ همه .. سختی .. و .. یا که سردی می کنم ..

گوش کن .. به نوایِ دلم .. ای یادِ قشنگ ..

گوش کن که چگونه .. با چنگِ حزینِ خویش  ..

می نوازد برای تو و دلت .. هر چه نغمه یِ شاد ..

و به یادِ لبخندِ دلنشینِ تو .. مدااااام .. لبخند به لب دارد ..

گوش کن به نغمه هایِ شادِ دلم .. در دلِ سکوتِ شب ..

گوش کن ..

کمی بمان ..

و ..

چون همیشه ..

برو ..

من .. از تو ..

جُز این  ..

هیچ چیزِ دگر .. نمی خواهم ..

من .. شب .. ماه ..

           

منم و ماهِ شب و خلوتِ خاموشِ یه دست ..

منم و یک دلِ  بیرنگِ  رها .. از هر چه که هست ..

منم و چشمه یِ حرفی که در ساکتِ دلم ..  می جوشد ..

منم و دلی که از اشکِ نگهم می نوشد ..

آرام باش دل من .. زندگی آسان تر از این است .. که تو .. تب بکنی .

     

 

امشب از آن شبهاست که دلم دستِ شب

و نگاهم در پیِ ستارگانِ مانده پشتِ ابر .. رو به آسمان خواهد بود

در ثانیه هایی که گیج و حیرانند

ثانیه هایی که فرقِ خوب و بد را .. هم .. گاهی .. نمی دانند

امشب .. دلِ من دیوانَست

امشب .. با خودش هم دلِ من بیگانَست

و در دریایِ حسی معلق شده است

حسی که به من  می گوید

در جهانی که گذراست

باید تا به ابد .. صبر را پیشه یِ خود

و مهر را کنم  ..  اندیشه یِ خود

که نه من می مانم  و نه جهانی که در آن ..

 هیچ چیز تا به ابد باقی نیست ..

دلِ دیوانه یِ من .. آرام باش..

شب هم می گذرد ..

بس کن .... هذیان هایِ تب آلوده یِ خویش..

زندگی صبر ندارد .. به شتاب می گذرد ..

تو .. با صبرِ دلت  .. بِنَما  .. چاره ی خویش

 

دلم تب کرده .. خدایا مپسند که بسوزم در شرارِ دلم

مرا در این هوایی که لبریزِ تازگی است

نکند که تو مرده می خواهی؟؟؟

..............

 

امشب دلم .. عَجَب .. عَجیبت و غریب شده است

عجیب برایِ خودم .. و غریب برایِ دلم

و سرم لبریز از همهمه است

امشب دلم .. لبریز شده است

..............

        

 

دنبال من نگرد دیگر ..

من ..

خودم را هم ..

در پیچ و خمِ رویاهایم گٌم کردم عاقبت ..

دیگر خواب و خیال هم .. آرامم نمی کند ..

حالم خوب است ..

نگاه کن ..

سالمم ..

ببین !

نفس می کشم هنوز !!

دلم؟؟

از دلم نپرس ..

پیدایش نمی کنم ...

حالم خوب است ..

نگاه کن ..

هیچ جایم درد نمی کند

نه سرم .. نه هیچ جای بدنم .. نه پا .. یا دستم ..

دلم؟؟

از دلم نپرس ..

پیدایش نمی کنم ..