من باشم ..  تو باشی .. دستِ مهربانِ تو هم باشد

همه یِ ابرهایِ عالم را بگو .. تا ابد ببارند بر من

که چترِ حمایتت .. جان پناهِ همیشه یِ من است

و دیگر هیچ هراسی .. راه نمی دهم در خود

نه در طوفانِ دلم غرق می شوم ..

نه در کویرِ آن  گُم خواهم شد ..

چون که  تو ..

 با .. من ..

 در من ..

 و همراهِ همیشه یِ منی ..

و ایمان دارم که تو ..

 همانی هستی که در دلم ..

 لذتِ لبخند می ریزی ...

تو ...

همانی هستی که بر دلم ..

شوقِ زندگی می پاشی ...

تا تک تکِ یاخته هایِ من ..

زندگی را عمیق تر .. نفس بکشند ..

تا ببارم با باران ..

بخندم با خورشید ..

بخوانم با گنجیشک ..

و برقصم با نسیمِ بهارانت ..

مرسی از تو ..  ای خدایِ دلم ..

مرسی از خدائیت ..