بی نوا فرهاد!

  

آه شیرین این که فرهادت شده بازیچه نیست
من نمی فهمم دگر این سردی تو بهر چیست
                                         آه! فرهاد بی ستون کند و ولی او خنده زد
                              با کلنگش زد ولی او با دل آکنه زد
       در سکوتم من از این آواز سرد و بی صدا
آه!شیرینها چقدر تلخند اینجا ای خدا
                          خوب دیدی چه ساده دل برید از بی ستون
                              بی وفا شیرین: دیدی چی کشید آن بی زبون
بی نوا فرهاد! تلخی شیرین به کامش هم خوش است
بی خیال فرهاد!خوب می دانم که او عاشق کش است
                        آفرین فرهاد عشق را تو خدایی دیده ای
                               نه زمینی و اسیر بلکه او را تو رهایی دیده ای
دل بکن فرهاد تنهایی که خیلی بهتر است
         عشق با ذلت نخواه!تنهایی که دردش کمتر است.