غم را اگر از دلم بگیری هیچم

غم را اگر از دلم بگیری هیچم
کعبم تو شدی به دور تو می پیچم
غم چون غم توست تحمل غم دارم
بگذار سبک شم مثه باران بارم
نه گریه سبک نمی کند این دل من
زیرا که هنوز سنگ نگشته دل من
سهراب قدیم بود که آب را کردن گل
سهراب ببین که سنگ کردن حالا دل
با این همه تنهایی و طعنه و درد
با این همه بی تو رفتن روزای سرد
باز حاظر نشوم که تو برنجی حتی کم
آتش نگیر تا  ندانی چه میکشم من ازاین غم