دلم تنگ است

  دلم تنگ است

نمی دانم ز تنهایی پناه آرم کدامین سوی

پریشان حالم و بی تاب میگریم

و قلبم بی امان محتاج مهر توست

نمی دانی چه غمگین رهسپار

 لحظه های بی قرارم من

به دنبال تو همچون کودکی هستم

و معصومانه می جویم پناه شانه هایت را

که شاید اندکی آرام گیرد دل...

دلم تنگ است...

و تنهایی به لب می آورد جانم

بیا تا با تو گویم از هیاهوی غریب دل

که بی پروا تلنگر می زند بر من و می گوید به من

نزدیک نزدیکی..

چه شیرین است....

پر از احساس یک خوشبختی نابم

پر از امید خوب سبز دیدارم

و می خواهم که نامت را به لوح سینه بنگارم

و نجوایی کنم در دل

و گویم تا ابد من

دوستت دارم