باران ؟ 

میدانی که چقدر مهربان هستی؟

آنقدر مهربانی که ..

وقتی آسمان همه خشمش را با رعد و برقهایِ مهیب  فریاد میکند ..

به دلداریِ زمین می آیی ..

بی سبب نیست که (ابر) ... چنین عاشقِ توست ..

و یا اینکه زمین ... اینقدر واله یِ توست ..

تو مهربانی باران ..

تو مهربانی و دلِ من هم ... چون ابر ...

تا همیشه  دلبسته یِ قطره قطره یِ توست ...

قطره هایی که لبریز میکند مرا از حسی نرم و سبک ...

درست حسی که به ابر ..بعدِ بارش میدی ...

دوستت دارم باران ... آخر تو .. همیشه به دادِ دلِ من می آیی ...

دوستت دارم باران و تو بدان ..تا که هستم و آسمانی برایم هست ...

در دلم تو عاشقانه میپایی ..