باران ؟
میدانی که چقدر مهربان هستی؟
آنقدر مهربانی که ..
وقتی آسمان همه خشمش را با رعد و برقهایِ مهیب فریاد میکند ..
به دلداریِ زمین می آیی ..
بی سبب نیست که (ابر) ... چنین عاشقِ توست ..
و یا اینکه زمین ... اینقدر واله یِ توست ..
تو مهربانی باران ..
تو مهربانی و دلِ من هم ... چون ابر ...
تا همیشه دلبسته یِ قطره قطره یِ توست ...
قطره هایی که لبریز میکند مرا از حسی نرم و سبک ...
درست حسی که به ابر ..بعدِ بارش میدی ...
دوستت دارم باران ... آخر تو .. همیشه به دادِ دلِ من می آیی ...
دوستت دارم باران و تو بدان ..تا که هستم و آسمانی برایم هست ...
در دلم تو عاشقانه میپایی ..
|