یا به وقتِ تاریکی ، ذهنِ سپیدش را
خدایا نگیر از چشمِ هیچکس ،نگاههایِ نرم
یا به وقتِ شب و سرما ،امید به صبحِ گرم
خدایا بمان و به جانها صبوری بِدَم
تا نَشَن خسته از آه یا که غم