می نویسم که بخوانی .. 

که بخوانیُ بدانی ..

که .. چقدر .. ممنونم ..

که چقدر خوشحالم که مرا .. 

همین طور که هستم .. به دلت راه دادی ..

با همه خوب و بدم ..

با همه زیر و بَمِ احساسم ..

با همه شادی یا که غمم  ..

 با همه بیش و کَمَم ..

و .. به من .. درسِ محبت دادی ..

و .. مرا .. خوب و قشنگ .. در دلِ خود .. جا دادی ..

و .. به من هدیه نمودی .. سبدِ عاطفه ات ..

سبدی پُر زِ عطوفت .. سبدی پُر شادی ..

که بگیری زِ پیشانیِ من هر چه که اَخم ..

که شوی مرهمِ غم هایِ دلم .. مرهمِ زخم ..

که نشانی به رویِ لبِ من .. لبخندی ..

و من اینک اگر از تهِ دل می خندم ..