بنشین ..
تا فراموش کنیم غرش باد
و دل بسپاریم به آوای نسیم
زندگی را بگذار تا که بتازد بر ما
من و ما را چه هراس از طوفان
آفرین بر دل بارانی تو
که لبخند بر لب
سپری می کند این دوران را
فردا روز دگر و تو شخص دگری خواهی بود
پس لبخند بزن بر دل خود
بشکن رنج و تب و بوران را