آرام بگیر .. تو ای ( آسمانِ بهار ) .. چقدر می غرد این دلت
مگر نمی دانی که من می ترسم از رعد و برقِ تو
مگر نمی دانی که من از طوفانِ دلت .. همیشه بیمناکم
و اگر عشقِ به بارانِ دلت نبود ..
مرا ترس از رعد و برقِ تو می کُشت ..
آرام تر .. ای ( أسمان ) .. نَم نّمَک ببار
گنجیشک ها .. هراسان شده اند
مگذار آب در دلهایِ کوچکشان .. تکان بخورد
آرامشم را به هم نزن لطفا
بگذار آرام بمانم من