آرام بگیر .. تو ای ( آسمانِ بهار ) .. چقدر می غرد این دلت

مگر نمی دانی که من می ترسم از رعد و برقِ تو

مگر نمی دانی که من از طوفانِ دلت .. همیشه بیمناکم

و اگر عشقِ به بارانِ دلت نبود ..

مرا ترس از رعد و برقِ تو می کُشت ..

آرام تر .. ای ( أسمان ) .. نَم نّمَک ببار

گنجیشک ها .. هراسان شده اند

مگذار آب در دلهایِ کوچکشان .. تکان بخورد

آرامشم را به هم نزن لطفا

بگذار آرام بمانم من